Uchwała 64/2003
| Uchwała 64/2003 UCHWAŁA Nr IX / 64 /2003 Rady Miasta Marki z dnia 29 października 2003 roku w sprawie rozpatrzenia zarzutu Państwa Barbary i Cezarego Brejżek wniesionego do ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Marki Na podstawie art. 18 ust.2 pkt. 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ) oraz art. 24 ust.3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z późn. zm.) Rada Miasta Marki na wniosek Burmistrza Miasta Marki uchwala, co następuje: § 1. Odrzuca się w całości pismo wniesione w dniu 4 stycznia 2002r. przez Państwa Barbarę i Cezarego Brejżek zam. w Markach przy ul. Bandurskiego 71, zakwalifikowane w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 marca 2003 jako zarzut do ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Marki, dotyczący sprzeciwu wobec lokalizacji oczyszczalni ścieków na działkach położonych w rejonie ulicy Bandurskiego i istniejącego cmentarza. § 2. Pismo Państwa Barbary i Cezarego Brejżek z dnia 4 stycznia 2002 r. do ustaleń projektu planu zostało wniesione w terminie i zakwalifikowane jako protest. Zgodnie z uchwałą nr XXXIII / 320 / 2002 Rady Miasta Marki z dnia 20 lutego 2002 roku odrzucone w całości. Następnie wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 marca 2003 roku syg. akt IV S.A.1903/02 ( wpływ do Urzędu Miasta Marki w dniu 29.04.2003 r.) została stwierdzona nieważność powyższej uchwały. W związku z tym Burmistrz Miasta Marki w zarządzeniu Nr RO.0092/16/2003 z dnia 16 maja 2003 r. rozpoznał pismo z dnia 4 stycznia 2002r jako zarzut i wobec jego nieuwzględnienia przedstawił Radzie Gminy do rozpatrzenia. Uzasadnienie odrzucenia zarzutu w załączniku do niniejszej uchwały. § 3 2. Uchwałę niniejszą wnoszący zarzut mogą zaskarżyć do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 6, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia. § 4 Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Marki. § 5 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Przewodnicząca Rady Miasta Marki Załącznik do Uchwały nr IX / 64 /2003 Rady Miasta Marki z dnia 29 października 2003 r. Uzasadnienie Do uchwały w sprawie zarzutu Państwa Barbary i Cezarego Brejżek wniesionego do ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Marki. Wnoszący zarzut sprzeciwiają się lokalizacji w projekcie planu oczyszczalni ścieków na działkach położonych w rejonie ulicy Bandurskiego i istniejącego cmentarza. Zarzut należy odrzucić z następujących powodów: Uzasadnienie faktyczne. Wnoszący zarzut zarzucili projektowi planu naruszenie ich interesu prawnego poprzez ustalenie w projekcie planu lokalizacji oczyszczalni ścieków na terenie działki nr ew. 58 obr. 3-04 stanowiącej ich własność. Ponadto wskazali na naruszenie ustaleniami projektu planu art. 41 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62 poz.627). Poprzednio obowiązujący (utracił ważność z dniem 1.01.2003 r.) miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta Marki zatwierdzony Uchwałą Nr XL/190/93 Rady Miejskiej w Markach z dnia 29 grudnia 1993r. ( Dz. Urzędowy woj. warszawskiego Nr 4, z 1994r) określał funkcje przedmiotowego terenu, jako teren rolny bez prawa zabudowy – rezerwa pod oczyszczalnię ścieków. Grunty te w oparciu o uchwałę Nr VI/31/90 Rady Miejskiej w Markach z dnia 30.10.1990r. zatwierdzającą założenia do poprzednio obowiązującego planu, w których zawarto lokalizację oczyszczalni ścieków, decyzją Ministra Rolnictwa z dnia 02.12.1992r. Nr GZU-og 0602/2-01175/92 i Wojewody Warszawskiego z dnia 28.01.1993r. Nr G 176012/9098/1/92-93 otrzymały zgodę na zmianę przeznaczenia na cele nieleśne i nierolnicze. W przestawionym do publicznego wglądu, projekcie zmiany miejscowego planu zagospodarowania, z uwagi na brak w tym rejonie wolnych od zainwestowania terenów gminnych, lokalizacja oczyszczalni ścieków została utrzymana na części niezabudowanych terenów rezerwowanych pod tą funkcję w poprzednio obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania. Lokalizacja oczyszczalni ścieków na przedmiotowym terenie była przedmiotem dogłębnych analiz, a jej zasadność została potwierdzona w przeprowadzonych studiach to jest : a) koncepcji kanalizacji dla miasta Marki woj. Mazowieckie wykonanej przez firmę Hydrolemna S.A. Joint Venture Przedsiębiorstwo projektowania i realizacji inwestycji; 25- 311Kielce, ul. Św. Leonarda 7 (2000r) b) koncepcji – programie ogólnym kanalizacji w Markach (alternatywna wersja kanalizacji) – BPK Stolica Sp. z o.o. ul. Kredytowa 3, 00-056 Warszawa (2000r) Z treści zarzutu wynika również, iż przyszła budowa oczyszczalni ścieków wpłynie negatywnie na warunki zdrowia i życia osób zamieszkujących tereny położone w jej bliskim sąsiedztwie. Zarzut ten jest nieuzasadniony, bowiem zapisy projektu planu w stosunku do terenów oznaczonych symbolem 119 NO w sposób jednoznaczny stwierdzają, że strefa oddziaływania oczyszczalni nie może wykraczać poza granice lokalizacji, a zatem wskazuje się na konieczność zastosowania rozwiązań technologicznych spełniających ten warunek. Ustalona w poprzednio obowiązującym planie rezerwa lokalizacyjna została w projekcie zmiany planu ograniczona na podstawie przywołanych wyżej opracowaniach studialnych, do niezbędnego minimum. Ponadto na utrzymanie lokalizacji terenowej oczyszczalni ścieków, wskazuje również istniejący w bezpośrednim sąsiedztwie czynny cmentarz grzebalny, który z racji wymaganej prawem strefy ochronnej eliminuje możliwość zagospodarowania terenu położonego w tej strefie na cele budownictwa mieszkaniowego. Zarzut naruszenia przepisu art. 41 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo o ochronie środowiska ( Dz. U. Nr 62, poz. 627 ) jest niesłuszny, bowiem przepis ten określa zawartość prognozy oddziaływania na środowisko i jej ustaleń, które winny być zgodne z treścią planu. Wyłożona do publicznego wglądu wraz z projektem planu prognoza oddziaływania na środowisko sporządzona została zgodnie z tymi przepisami. Uzasadnienie prawne. Ustalenia wyłożonego projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Marki wprawdzie naruszają interes prawny składających zarzut, ale równocześnie są one zgodne z obowiązującym prawem, w granicach przysługującego Gminie władztwa planistycznego wynikającego z art. 4 ust 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /tekst jednolity Dz. U. z 1990 r. Nr 15, poz. 139 z późn. zm./, zgodnie z którym „ustalenie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu należy, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych oraz morza terytorialnego, do zadań własnych Gminy”. Ponadto działania polegające na ustaleniu przeznaczenia terenu na cele rozwoju infrastruktury technicznej i społecznej : - stanowią ważne sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, które zgodnie z art. 6 ustawy o samorządzie gminnym, należą do zakresu działania gminy - zaspokajają zbiorowe potrzeby wspólnoty, między innymi w zakresie ładu przestrzennego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę , kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, które należą do zadań własnych gminy ( art. 7 ust. 1 pkt.1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym.) Tym samym gmina zobowiązana jest zapewnić realizację celu publicznego – obsługę mieszkańców infrastrukturą techniczną i sanitarną. Objęty zarzutem teren jest przeznaczony w projekcie planu pod realizację celu publicznego - oczyszczalnia ścieków – i jest on niezbędny do zapewnienia tych usług mieszkańcom gminy. Na dopuszczalność naruszenia ustaleniami projektu planu /w uzasadnionych merytorycznie przypadkach/ interesu prawnego lub uprawnienia właściciela lub użytkownika wieczystego /i możliwość nieuwzględnienia w planie zarzutu/ wskazuje też pośrednio art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, gdzie określono system rekompensat za poniesione szkody. Zatem jeżeli po uchwaleniu miejscowego planu wnoszący zarzut wykażą, że korzystanie z nieruchomości lub jej części w sposób dotychczasowy stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone może żądać od gminy zgodnie z art. 36 ust 1: - odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo - wykupienia nieruchomości lub jej części albo - zamiany nieruchomości na inną. W przypadku gdy wartość nieruchomości na skutek uchwalenia planu ulegnie obniżeniu, a wnoszący zarzut będą zbywać tą nieruchomość przed upływem 5 lat od daty wejścia w życie planu, będzie mogli żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości. Przewodnicząca Rady Miasta Marki |